درمان IVF (لقاح آزمایشگاهی) یکی از موفق‌ترین فناوری‌های کمک باروری است که توسط پزشکی مدرن ارائه شده و برای زوج‌هایی که نمی‌توانند به طور طبیعی باردار شوند، توسعه یافته است. اولین کاربرد موفقیت‌آمیز IVF در سال 1978 در انگلستان انجام شد و اولین “نوزاد لوله آزمایشگاهی” به نام لوئیز براون، سالم متولد شد. این پیشرفت به عنوان یک درمان پیشرفته که پس از فرآیند بررسی زوجین نابارور به کار می‌رود، در تاریخ پزشکی ثبت شد. امروزه بیش از 10 میلیون نوزاد در سراسر جهان با استفاده از این روش متولد شده‌اند.

در روش IVF، تخمک‌های بالغ جمع‌آوری شده از تخمدان‌های زن با اسپرم در محیط آزمایشگاهی بارور می‌شوند. تخمک‌های بارور شده به جنین تبدیل می‌شوند و جنین‌های مناسب به رحم منتقل می‌گردند. این درمان شامل چندین مرحله است، از جمله استفاده از داروها که بر اساس چرخه قاعدگی زن برنامه‌ریزی می‌شود، عمل تخمک‌کشی (OPU)، کشت جنین و انتقال جنین. این فرآیند به طور متوسط 15 تا 20 روز طول می‌کشد.

درمان IVF به ویژه در شرایط زیر توصیه می‌شود:

• انسداد یا برداشتن لوله‌های فالوپ

• ناباروری به دلیل عامل شدید مردانه (آزواسپرمی، تعداد کم یا تحرک پایین اسپرم)

• کاهش کیفیت تخمک به دلیل سن در زنان بالای 35 سال

• بیماری‌های زنان مرتبط با عامل زنانه مانند آندومتریوز

• ناقل بودن بیماری ژنتیکی (همراه با PGT)

• عدم موفقیت در بارداری علی‌رغم 1 سال رابطه جنسی محافظت نشده (ناباروری با علت نامشخص)

ارزیابی‌های جامعی که باید قبل از فرآیند درمان انجام شوند، تحت عنوان بررسی زوجین نابارور مورد بررسی قرار می‌گیرند. اگر هنوز شانسی برای بارداری وجود داشته باشد و وضعیت نیازی به IVF نداشته باشد، ممکن است ابتدا روش‌های ساده‌تری مانند درمان تلقیح (IUI) ترجیح داده شود. با این حال، اگر نیاز به تکنیک‌های پیشرفته کمک باروری باشد، درمان IVF برنامه‌ریزی می‌شود.

امروزه، اگرچه میزان موفقیت بسته به سن زن و کیفیت جنین متفاوت است، میزان تولد زنده برای زنان زیر 35 سال حدود 40 تا 50 درصد است. بالای 40 سال، این میزان به 15 تا 20 درصد کاهش می‌یابد. استفاده از فناوری‌هایی مانند انجماد جنین، غربالگری ژنتیکی (PGT-A)، انتقال بلاستوسیست و IMSI نقش مهمی در افزایش میزان موفقیت ایفا می‌کند.

IVF فقط یک فرآیند پزشکی نیست؛ بلکه یک سفر جامع برای زوجین با جنبه‌های روانی، عاطفی و اجتماعی است. در طول این فرآیند، به ویژه برای افراد جوان یا کسانی که شانس آینده آن‌ها برای بچه‌دار شدن به دلایل پزشکی در خطر است، حفظ توانایی باروری نیز باید در نظر گرفته شود. این رویکرد نشان می‌دهد که کاربردهای مدرن IVF نه تنها به عنوان یک درمان، بلکه به عنوان یک روش پیشگیرانه نیز ارزشمند هستند.

به عنوان دکتر دانشیار چنگیز آندان، من هر زوجی را که برای درمان IVF به کلینیک من در استانبول مراجعه می‌کنند، بر اساس معیارهای علمی ارزیابی می‌کنم؛ و یک برنامه درمانی شخصی‌سازی شده، شفاف و مبتنی بر اعتماد ایجاد می‌کنم. هدف من این است که اطمینان حاصل کنم آن‌ها این سفر را با همراهی من، نه تنها در موفقیت پزشکی بلکه در فرآیند عاطفی‌شان نیز، با ایمنی به پایان می‌رسانند.